▂▃▄█▓▒░ غــــــم تنهـــــــایی ░▒▓▅▄▃▂

دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد

                                             تیغ طوفان بلا با گل بی خار چه کرد

شعله شمع به آرامی و مظلومی سوخت

                                            داغ آن با دل پروانه ی بی یار چه کرد

دیروز که فریاد زدم دوستت دارم گفتی نمیشنوم بلندتر

  اما امروز که به ارامی گفتم دیگه دوستت ندارم گفتی

هیس چرا داد میزنی...!!!

בلم בیگر بـہ زندگے گرمـ نیست.
ماבر مے گویـב:
بایـב کمے بـہ خوבتـ برسے
اما چگونـہ
وقتے از هر طرف مے روم،
..

گفتند فراموشش کن آرام میگیری …
فراموشش کردم اما کمی قبر تنگ است !

گــاهـے بایــَב בِلـــو بزَنـے بـہ בَریـــا و تَنهـــــا بَرگـــَرבے …

بــِزارے غَرق شـــِہ …

^_~ صــــــــــــرفــــــــــــاً جــــــهـــــــــــــــتِ اطـــــــــــــــــلاع ~_^

بعـــضــــی حــــرفــــا فقــــط واســــه نــزدَنـــَـــن !
اگــــه از دهــــن در بیـــان یــــه دل میشکنـــــــه …
یـــــه آینــــده تبــــاه میشــــــه …
یـــــه انســــان خـــُـــرد میشـــــه …
مـــواظـــبِ حـــــرفـــــا باشیــــــم …
× همیـــــن ×

خـَـنـدیــدَن خـوب اســتـــ ...

قَــهــقَـهــهِ عالــیســتـــ ....

گـِـریــه آدَمــو آروم مـــی کُــنِــه

امــا امـان اَز بُـ ـ ـغـ ـ ـض . . .

به من مجــــــــــــــوز چاپ نمی دهند..
◘
می گویند داستـــــــــــــــانی که نوشتی قابل باور نیست
◘
اما من.....
◘
فقط خاطـــــــراتم را نوشــــــتم

غم واندوه اگرهم روزی مثل باران بارید

یا دل شیشه ایت ازلب پنجره عشق زمین خورد وشڪست

با نگاهت به خُـ ♥ ـدا چتر شادی واڪن وبگو با دل خود ڪــہ :

خُـ ♥ ـداهست... خُـ ♥ ـدا هست ... خُـ ♥ ـداهست ...

از اینکه بعضیا نمیان سمتت ناراحت نشو
ایراد از تو نیست
مگس هیچ وقت سمت گل نمی ره
همیشه میره سمت یه چیزی مث خودش

مشکل از خود ماست
واسه کسی که یه قدم واسمون برمی داره
دو کیلومتر می دویم

بعضیا لازمه کنارت نباشن
کنارت که باشن تنهاتری

پس خواهشن نباش...

همیشه باید کم باشی تا کم بودنت احساس بشه،

 نه اینکه نباشی تا نبودنت عادت بشه…

اینجازمین است

رسم آدمهایش عجیب

اینجاگم که بشوی به جای اینکه به دنبالت بگردند

فراموشت میکنند

√ ایـטּ روز هـــا

بیـشـتــــر از هــر زمــانــے،

כوωــﭞْ כارم خــوכم بـاشـــــم(!)

כیـگــر نـﮧ حـرصِ بـכωــﭞْ آورכטּ را כارم،

و نـﮧ هــراسِ از כωــﭞْ כاכטּ را…

هــر ڪـس مــرا مـــے خـواهـכ،بـﮧ خـاطــر خـوכم بخـواهــכ…

כلـــم هــواے خـوכم را ڪـرכه اωــﭞْ…!

همیــטּ …

برگــــــرد . . از اول بــــرو

چـــشمانــــم پـــر از اشــــک بود

واضـــــح ندیــــدمـــــت . . !

دارم از تــو حــرف مـــی زنــم …امــــا روحــت هـــم از نوشــــته هــایم خبــر نــدارد …

ایــــرادی نــــدارد یــادِ تــو …

به نوشتــــه هــایم رنــگـــــ مــــی دهــد …

شــایــد دیگــری بخــــواند و آرام گیــــرد ذهــــنِ پریشــــانش …

چشمـــــاتو بــــگیره و ازتــــ بـــــپرسه :” اگــــه گفتی

من کیــــم ؟؟؟تو هم دستـــــاشو بگـــیری و بـــگی :

هر کــــی هستی بـــمون خـــــیلی تـــــــــــنهام !!!

رسما ” غصه ” تو رو می خوره …

باران نبار!!
نبارلعنتی… بازهم با دیگری بیرون است… سرما میخورد……

ولی من نه یکتایم نه بی همتا ، فقط تنهای تنهایم و محتاج نگاه تو…